Popularne dania z kaszami z całego świata
Kaszę teoretycznie można spożywać na sucho, po ugotowaniu w osolonej wodzie, ale nie jest to posiłek powalający z nóg, więc minimum sugerowanym przez szefów kuchni jest tzw. okrasa, czyli dodatek tłuszczu, który wzbogaca posiłek pod kątem odżywczym. Cebulka podsmażona na maśle, oliwa z oliwek czy ciekawy w smaku sos w połączeniu ze świeżymi ziołami i sałatką dają już lekki i zdrowy posiłek.
Ale kasza potrafi inspirować i staje się fenomenalną bazą dla naprawdę smacznych, kolorowych, a nawet egzotycznych dań. Trudno się dziwić, że na całym świecie kultywuje się tradycję jedzenia kaszy na słono i słodko, w zaskakujących czasem wersjach. I tak do klasyków globalnej kuchni należą:
- Kaszanka - tradycyjna dla kuchni Europy wschodniej potrawa łącząca krew świni z kaszą gryczaną.
- Krupnik, czyli zupa warzywna z kaszą jęczmienną.
- Kasza manna – ugotowana na mleku drobna kasza manna podawana z owocami lub konfiturami.
- Kuskus gotowany na parze i podawany z warzywami, mięsem, a także rodzynkami
i cynamonem – klasyk kuchni Maroko, Algierii, Tunezji i Libii. - Tabbouleh, czyli arabska sałatka z kaszy bulguru, warzyw i ziół.
- Polenta, czyli drobna kasza kukurydziana ugotowana i pozostawiona do zastygnięcia, a następnie smażona lub grillowana.
- Kutia – danie typowe dla kuchni wschodniej, najczęściej kojarzone ze świętami Bożego Narodzenia; łączy ziarna pszenicy z makiem, bakaliami, miodem
i przyprawami. - Cuccia – sycylijska kasza z pszenicy i cukru.
- Mamałyga – rumuńska kasza kukurydziana spożywana na śniadanie lub kolację.
- Keşkek – tradycyjne danie kuchni tureckiej, irańskiej i greckiej obejmujące mięso oraz kaszę pszenną lub jęczmienną.
- Nävgröt – skandynawska odmiana owsianki przyrządza z cały ziaren młodego owsa.
Kasza dla zdrowia
Co prawda kasza pozbawiona jest zwykle otrębów i zarodków, będących niezwykle wartościowymi częściami ziarna, ale i tak prezentuje podziwu godne walory odżywcze. Jest to oczywiście przede wszystkim fantastyczne źródło węglowodanów, w dużej części złożonych, w tym korzystnego dla układu trawienia błonnika. Co ciekawe, większość kasz zawiera także dość wysoki poziom białka – rekordzistami w tej kategorii w przeliczeniu na 100 g produktu są komosa ryżowa oraz odpowiednio 14.1 g i 13.6 g. Nie jest to oczywiście pełnowartościowe białko, ale jedynie część niezbędnych człowiekowi aminokwasów. Stąd też postulat, aby zawsze łączyć kasze np. z warzywami strączkowymi zawierającymi brakujące „cegiełki” białkowe.
Poza tym w kaszy znajdziemy prawdziwą kopalnię witamin z grupy B, łącznie z kwasem foliowym, a komosa ryżowa zawiera nawet umiarkowane ilości witaminy E. Dietetycy wychwalają również bogactwo związków mineralnych, odpowiadających za tak istotne funkcje fizjologiczne jak układ nerwowy, kostny, hemoglobinę czy odporność. Oprócz manganu, który w ludzkiej diecie jest dość powszechny, kasza odznacza się atrakcyjnie wysokim poziomem fosforu, magnezu, miedzi i żelaza. W tej kategorii szczególnie chwalona jest kasza gryczana, kasza jaglana oraz amarantus i komosa ryżowa.
Kaszami można również dość swobodnie „żonglować” w kuchni, używając ich zamiennie w tych samych przepisach co ryż, np. na słodkie zapiekanki z owocami, faszerowane warzywa, gołąbki czy risotta, które przyjmują wówczas zabawną nazwę „kaszotta”.
Gr. V. M. I.